Deuan Pen (Full Moon) - A Song Everyone Knows

The song itself begins at 2:25 in the clip

Some time back I'd posted a clips of Thai TV commercials for Thai insurance, and one featured handicapped children singing "Que Sera, Sera (Whatever will be, will be)".  After asking some Thai friends I'd learned that the 1956 song originally sung by Doris Day in the Hitchcock movie "The Man Who Knew Too Much" was a song many Thai know.

It certainly fits in with the overall mai pen rai attitude most Thai strive for, but it did surprise me to hear a song quite so old still being familiar. It's a good example of a song that's lived on and become recognizable to people in many different places; one example being the regular singing of the song at British football games.

Another song that strikes an even more resounding note in the hearts of many Thai is "Deuan Pen", or Full Moon. It's a song about longing to be "back home"; something we've probably all been able to identify with at one time or another in our lives.

While life in the country isn't as profitable or glamorous as some might guess city life to be it is where many Thai were born and raised - and where their families and homes often remain, waiting for them to return. If you ever notice the song being played or sung while in a crowd, look around you. Along with many joining in to sing along you'll see longing and wistful looks on plenty of faces, and the occasional tear being wiped away.

My favorite version is an instrumental by Saksit Vejsupaporn, a somewhat teeny-bopper singer/pianist who goes by the name of ToR+.  I couldn't find a YouTube clip of him doing it, but I did find one of popular Thai singer Carabao performing it live at a large event, with a spoken introduction by Nawarat Pongpaiboon, the man accompanying him on the khlui (flute).

The lyrics - as translated by thai-language.com - are below:

ดือนเพ็ญ Deuan Penh (The Full Moon)

เดือน เพ็ญ สวย เย็น เห็น อร่าม
deuan pen sŭay yen hĕn à-ràam
The full moon is beautiful and cool and appears to glow

นภา แจ่ม นวล ดู งาม
ná-paa jàem nuan doo ngaam
The sky is bright and beautiful

เย็น ชื่น หนอ ยาม เมื่อ ลม พัด มา
yen chêun nŏr yaam mêua lom pát maa
When the breeze blows the air is cool and pleasant

แสงจันทร์ นวล ชวน ใจ ข้า · ...
săeng jan nuan chuan jai kâa · . . .
The light of the moon causes me . . .

คิด · ถึง ถิ่นที่ จาก มา
kít · tĕung tìn têe jàak maa
. . . to reminisce about the place from whence I come

คิดถึง ท้อง นา บ้าน เรือน ที่เคย เนาว์
kít tĕung tóng naa bâan reuan têe koie nao
. . . [and] to recall the fields and homes where I use to dwell

เรไร ร้อง ดัง ฟัง ว่า · เสียง เจ้า ที่ คร่ำครวญหา
ray-rai róng dang fang wâa · sĭang jâo têe krâm-kruan-hăa
The clamor of the chirping crickets cries out to me in lament

ลม เอ๋ย ช่วย พา กระซิบ ข้าง กาย
lom ŏie chûay paa grà-síp kâang gaai
Oh, breeze, please bring the news [about home] to me . . .

ข้า ยัง คอยอยู่ · ไม่ หน่าย
kâa yang koi yòo · mâi nàai
. . . I am waiting patiently

ไม่ · เลือน ห่าง จาก เคลื่อน คลาย
mâi · leuan hàang jàak klêuan klaai
[My heart] will not stray from [my] home.

คิดถึง มิ วาย เมื่อ เรา จากกัน
kít tĕung mí waai mêua rao jàak gan
I will always remember when we parted

กองไฟ · สุม ควาย ตาม คอก · คง ยัง ไม่ มอด ดับ ดอก
gong fai · sŭm kwaai dtaam kôk · kong yang mâi môt dàp dòk
I hope the fires which warm our buffalo haven't yet died out

จันทร์ เอ๋ย ช่วย · บอก ให้ ลม ช่วย เป่า
jan ŏie chûay · bòk hâi lom chûay bpào
Oh, moon, please tell the wind to blow . . .

สุมไฟ ให้ แรง เข้า · พัด ไล่ ความเยือกเย็น หนาว
sŭm fai hâi raeng kâo · pát lâi kwaam yêuak yen năao
. . . harder [to keep the fires lit]; blow to chase away the chill

ให้ พี่ น้อง เรา นอนหลับ อุ่นสบาย
hâi pêe nóng rao non làp ùn sà-baai
. . . to let our people sleep in comfort

ลม เอ ย ช่วย เป็น สื่อ ให้ · นำ รัก จาก ห้วง ดวง ใจ · ของ ข้า นี้ ไป
lom ay yor chûay bpen sèu hâi · nam rák jàak hûang duang jai · kŏng kâa née bpai
Oh, wind, please help take a message of my heart’s love

บอก เขา น้ำ นา
bòk kăo náam naa
. . . to the hills, fields, and rivers [of my home]

ให้ เมือง ไทย รู้ว่า
hâi meuang tai róo wâa
To let Thailand know that . . .

ไม่ นาน ลูก ที่ จาก ลา · จะ ไป ซบ หน้า กับ อก แม่ เอ ย
mâi naan lôok têe jàak laa · jà bpai sóp nâa gàp òk mâe ay yor
. . . soon your son who has been away will come [home and] nestle once more at his mother’s breast